Vinamissir.

Það er ekkert verra en ástvina missir.

Á fimmtudaginn kvaddi Sandra Björk þennann heim. Hennar verður sárt saknað.
Á fimmtudeginum komst ég líka að því að hún var náskyld mér. Hún og mamma voru þremenningar.

En það er ekkert sem við getum gert núna til að breyta því.

Ég bið þig um að hvíla í friði elsku Sandra mín.

Þín verður sárt saknað!

Athugasemdir

[Sporðdrekinn, 1.4.2008 kl. 01:12]

[Rúna Guðfinnsdóttir, 1.4.2008 kl. 09:59]

Það er sárt að missa.

[Lovísa , 2.4.2008 kl. 10:35]

samúðarkveðja.

[Unnur (IP-tala skráð) 5.4.2008 kl. 19:57]

hææ elskan , ég samhryggist elskan ;*
Leiðilegt að missa fólk sem manni þykir vænt um, það er óbærilegt. Láttu þér bara líða betur , hugsaðu bara fallega að hún er vonandi á betri stað núna og líður ábyggilega bara vel :P Henni finnst það kannski ekki gaman að sjá þig dapra. *hmm* (ein að koma með einhverja presta-predikun) HAHA!

Bæ Kjáni!